ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻥ ﮐﺎﻣﻼ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﯿﺪ . ﺍﻃﻼﻉ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﺯ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﯼ ﻓﺮﺩﯾﺘﺎﻥ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﯾﮏ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﻮﻓﻖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ . ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ، ﺧﯿﺎﻟﭙﺮﺩﺍﺯﯼ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﺷﻤﺎﺭﯼ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺩﺭ ﺳﺮ ﻣﯽ ﭘﺮﻭﺭﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﻼﮎ ﻫﺎﯼ ﻣﺘﻌﺪﺩﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺭﻧﺪ . ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﻼﮎ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ، ﺧﺼﻮﺻﯿﺎﺕ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻭ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﺍﺳﺖ . ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﻼﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻓﺮﺩﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺣﺪﺍﻗﻠﯽ ﺍﺯ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎﺗﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪﺕ ﻭ ﻣﺘﻌﻬﺪﺍﻧﻪ، ﻫﻤﺎﻧﻘﺪﺭ ﮐﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ، ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﻭﯾﮋﻩ ﺍﯼ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﺩ . ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻻﯾﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺍﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻨﺪ، ﻧﺎﺁﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽ ﻫﺎﺳﺖ . ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﺮﺧﯽ ‏« ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﻫﺎ‏» ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺷﺪ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﻟﺰﻭﻣﺎ ﺑﺎ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﻓﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻼﮎ ﻫﺎﯼ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮﺵ ﺍﺳﺖ، ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . ﻭﻗﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﻫﺎ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺗﻨﺶ ﻫﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ، ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﺣﺮﻑ ﻫﻢ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻓﻬﻤﯿﺪ، ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ ﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﻃﺮﻓﯿﻦ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺩﻭﺭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ . -1 ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﻋﻼﯾﻖ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ، ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﻓﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ، ﻋﻼﯾﻖ ﻭ ﻧﯿﺎﺯﻫﺎ، ﺧﺼﻮﺻﯿﺎﺕ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻭ ﺧﻠﻘﯽ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﯽ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺭﺩ، ﻭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﻠﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭ ﺷﻮﯾﺪ . ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺿﺮﺏ ﺍﻟﻤﺜﻞ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﻣﯿﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ، ﺍﯾﻨﮑﻪ ‏« ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺎ ﺷﻮﯾﻢ ‏» ﯾﺎ ‏« ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﯾﮏ ﺭﻭﺡ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺑﺪﻥ‏» ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪﺕ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ . ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﯾﻦ ﻋﻘﺎﯾﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻔﯿﺪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺁﺳﯿﺐ ﻫﻢ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ . ﻭﻗﺘﯽ ﻃﺮﻓﯿﻦ ﺭﺍﺑﻄﻪ ‏«ﻓﺮﺩﯾﺖ ‏» ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ‏« ﺭﺍﺑﻄﻪ ‏» ﮐﻨﺎﺭ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ، ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻬﺒﻮﺩﯼ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ، ﺑﻠﮑﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﻧﺎﺭﺿﺎﯾﺘﯽ ﺍﺯ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺷﺪﯾﺪﺗﺮﯼ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ . ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺳﺎﻥ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ‏« ﮐﺎﻣﻼ ﺷﺒﯿﻪ ‏» ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ‏«ﺍﺻﻼ ﺷﺒﯿﻪ‏» ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ، ﮔﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ . ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺳﺎﻟﻢ، ﻃﺮﻓﯿﻦ ﻓﺮﺩﯾﺖ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺳﻤﯿﺖ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ، ﻋﻼﯾﻖ ﻭ ﻧﯿﺎﺯﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺎﺩﯾﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ . ﺍﺷﮑﺎﻝ ﮐﺎﺭ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﯽ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻣﺪﻥ ﺑﺎ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻫﺎﯼ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﯾﺪ ﻭ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺷﮑﻞ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﮐﻨﯿﺪ، ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺩﻫﯿﺪ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﯾﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩﺵ ﮐﻨﯿﺪ . -2 ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺗﺎﻥ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﯿﺪ . ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﯽ ﺑﺮﻭﺩ ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻧﯿﺮﻭ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ . ﺷﺎﯾﺪ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺍﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ‏« ﺑﻨﺪ ﻧﺎﻑ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ‏» ﺩﺍﺭﻧﺪ، ‏«ﺑﻨﺪ ﻧﺎﻑ ﺭﻭﺍﻧﯽ‏» ﻫﻢ ﺩﺍﺭﻧﺪ . ﺟﻨﯿﻦ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺣﻢ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ، ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﻧﺎﻓﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﺪ، ﻫﻤﺎﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺵ ﺑﻮﺩ، ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺟﺪﯾﺪ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ . ﺗﺎ ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺭﺷﺪ، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻧﯿﺰ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺍﯾﻦ ﻫﻤﺎﻥ ‏«ﺑﻨﺪ ﻧﺎﻑ ﺭﻭﺍﻧﯽ‏» ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺷﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪﯾﻢ؛ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ . ﻭﻟﯽ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺜﻞ ‏«ﺑﻨﺪ ﻧﺎﻑ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ‏»، ﺍﺯ ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺎﯾﺪ ‏«ﺑﻨﺪ ﻧﺎﻑ ﺭﻭﺍﻧﯽ ‏» ﺭﺍ ﻫﻢ ﻗﻄﻊ ﮐﺮﺩ، ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺷﺪ ﺭﻭﺍﻧﯽ، ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺩﺍﺭﯾﻢ . ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻋﺎﻃﻔﯽ، ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ، ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻭ ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎﯼ ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ . -3 ﺩﻧﺒﺎﻝ ‏«ﻧﯿﻤﻪ ﮔﻤﺸﺪﻩ ‏»ﺗﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﮔﺮﺩﯾﺪ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﯾﮏ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮐﺎﻣﻞ، ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﺪ . ﮐﯿﺴﺘﯽ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﺍﯾﻦ ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻭﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ، ﺑﺪﻭﻥ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻭ ﺣﺘﯽ ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﯼ . ﺍﮔﺮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ‏«ﻧﯿﻤﻪ ﮔﻤﺸﺪﻩ ‏»ﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ، ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﯿﺪ ﺟﺴﺎﺭﺕ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ! ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﯾﻦ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﺪ . ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﺪﺍﺭﯾﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﻓﺮﺩﯼ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﭙﺬﯾﺮﺩ ﻭ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ‏«ﻧﯿﻤﻪ ﮔﻤﺸﺪﻩ‏» ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ﻭ ﺳﻌﯽ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﯿﺪ . ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭ، ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ‏«ﺧﻮﺩﺷﻨﺎﺳﯽ ‏» ﺑﺰﻧﯿﺪ، ﻭﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻭ ﺧﻠﻘﯽ ﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﺪ، ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﯼ ﻧﺎﮐﺎﺭﺁﻣﺪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺻﻼﺡ ﺁﻥ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﯾﺪ، ﺿﻌﻒ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺟﺎﯼ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻭﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﺗﺎﻥ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ . ﻋﺸﻖ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎﻟﻐﺎﻧﻪ، ‏« ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ ﺑﻪ ﺷﺮﻁ ﺣﻔﻆ ﺗﻤﺎﻣﯿﺖ ﻭ ﻓﺮﺩﯾﺖ ﺍﺳﺖ‏» . -4 ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ‏« ﻣﺠﺮﺩﯼ ‏» ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺷﺎﺩﮐﺎﻣﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺠﺮﺩﯼ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺷﺎﺩﯼ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻟﺬﺕ ﻧﻤﯽ ﺑﺮﯾﺪ، ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻧﯿﺰ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩ . ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻭ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﻭ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻫﺎ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﯿﺮﻭﻧﯽ ﻟﺰﻭﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺷﺎﺩ ﮐﻨﻨﺪ . ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺠﺮﺩﯼ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺮﻭﻣﻨﺪ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻭ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻫﺎ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ، ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻟﺬﺕ ﺑﺒﺮﯾﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻭﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ، ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﯿﺪ . -5 ‏« ﮔﺬﺷﺘﻪ‏» ﺭﺍ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﺍﯾﺪ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﯾﮏ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﻃﺒﯿﻌﺘﺎ ﻓﺮﺩ ﺟﺪﯾﺪ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﯾﺮﺩ، ﻭﻟﯽ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺎﻥ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻭ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﻢ . ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺑﺎ ﺁﻥ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﺍﮔﺮ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﮐﻨﺎﺭ ﻧﯿﺎﻣﺪﻩ ﺍﯾﺪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﯾﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ، ﮐﻤﯽ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﯿﺪ، ﺿﻤﻦ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻗﺒﻠﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﯾﺪ ﻭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ‏( ﻣﺘﻌﻬﺪﺍﻧﻪ ‏) ﺟﺪﯾﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﯿﺪ، ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺳﭙﺮﯼ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ . -6 ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﺑﻪ ﺍﺷﺘﺮﺍﮎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ، ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ، ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ، ﻋﺎﺩﺕ ﻫﺎ، ﻋﻼﯾﻖ ﻭ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺍﻭ ﻧﯿﺰ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ . ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺩﯾﺪﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ‏« ﺣﺮﯾﻢ ﺧﺼﻮﺻﯽ‏» ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﯿﺪ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺷﻤﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ . ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ‏« ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻋﺎﻃﻔﯽ‏» ﭘﻠﯽ ﺑﯿﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﻃﺮﻓﯿﻦ ﺍﺳﺖ . ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﭘﻞ، ‏« ﺩﯾﻮﺍﺭ ‏» ﺑﯿﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﺷﺨﺼﯽ ﻃﺮﻓﯿﻦ ﺑﮑﺸﻨﺪ، ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺗﻨﺶ ﻫﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ....
+ نوشته شده در پنج شنبه 5 فروردين 1395برچسب:ﺑﺪﻭﻥ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﯾﻦ 6 ﻭﯾﮋﮔﯽ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻧﮑﻨﯿﺪ:,ساعت 9:37 توسط رضا کلانتری |

---